Mendeley  

Zotero  

Ahmadi E. Alternative care period to imprisonment, a solution for the offender's socialization. SRQJL 2025; 2 (6) :30-53
URL: http://srqjl.knu.edu.af/article-1-83-fa.html

 در سال‌های اخیر، بررسی کامل وابستگی غالب به حبس به‌عنوان نوعی مجازات، مورد توجه قرار گرفته است. ثابت شده است که تدبیر جزای حبس اغلب در تحقق اهداف عدالت جزایی ناکام می‌ماند و در موارد خاص ممکن است رفتار مجرمانه شخص را تشدید کند و درنتیجه چرخه بازگشت مجدد به ارتکاب جرم را تداوم بخشد. رسیدگی به این معضل و چالش مستلزم تحول عمیق در سیاست عدالت جزایی است، که در آن تمرکز بیشتر بر «توسعه گزینه‌های بدیل‌حبس» با این تغییر ضروری همسو است. این مقاله با هدف تحقق اهداف عدالت جزایی، به‌ویژه اهداف مربوط به اصلاحات و ادغام مجدد شخص خاطی به جامعه، «دوره مراقبت بدیل‌حبس» را که مظهر رویکرد جامعه‌محور است، در چهارچوب نظم حقوقی افغانستان، به بررسی گرفته است. انواع، شرایط و آثار و فواید آن را از نگاهی قوانین جزایی کشور (کد جزا و طرز تطبیق بدیل حبس و حجز) مورد تحلیل و ارزیابی نظری قرار داده است. با ادامه این گفتمان و استفاده از داده‌های علوم جنایی، کاربرد دوره مراقبت جایگزین برای حبس نه‌تنها امنیت عمومی را تقویت می‌کند، بلکه باعث افزایش عدالت و امنیت اجتماعی و رفاه جمعی می‌شود؛ زیرا فرد محکوم را به‌جای اینکه او را به محبس منتقل کند، به مهارت‌های کاری، آموزش حرفه‌ای و بینش در مورد تعامل اجتماعی و زندگی بهتر آماده می‌کند. آثار و نتایج مثبت اجرای مؤثر و درست این سیاست برای جامعه، پذیرش و عملیاتی کردن آن را قابل توجیه و قابل‌قبول می‌کند.