Mendeley  

Zotero  

Sadaqat Q A. The Right to Equal Opportunity and Spatial Planning (Territorial Planning) in Afghanistan. SRQJL 2025; 3 (7) :5-41
URL: http://srqjl.knu.edu.af/article-1-94-fa.html

برنامه‌ریزی فضایی از برنامه‌های کلان دولت است که بر محور توزیع جمعیت و فعالیت در یک سرزمین قابل‌تعریف است که در این مقاله  با رویکرد تضمین حق برابری فرصت مورد توجه قرار گرفته و بیان شده است که عدالت فضایی شرط اساسی آن تعریف برنامه‌ریزی فضایی با شاخص اصل برابری فرصت و کارکرد تضمین حق برابری فرصت است. با توجه به اینکه دامنه‌های کلیدی نابرابری فضایی در افغانستان در حوزه زیرساخت‌های نرم و سخت است و از طرفی حقوق رویه‌ای به نام حق برابری فرصت «در بخش توزیع جمعیت و فعالیت در پهنه سرزمین» نقض شده، دولت مکلف است که در قالب برنامه‌ریزی فضایی هم دسترسی برابر به زیرساخت‌های نرم و سخت را فراهم نماید و از طرفی برای تحقق عدالت فضایی با شاخص برابری فرصت باید یکسری اقدامات مثبت را انجام دهد. چون در برابر حقوق  رویه‌ای و ماهوی تعهدات مثبت دارد که باید با بی‌طرفی و استقلال آنها را طرح، تصویب و اجرا نماید تا وحدت ملی، توسعه متوازن، کرامت انسانی و وفاداری به حکومت تضمین شود که درواقع، کارکرد برنامه‌ریزی فضایی با شاخص برابری فرصت با هدف تضمنین حق برابری فرصت است که خود نشان از اهمیت و ضروت تحقیق است. ازسوی‌دیگر، مباحث یادشده با روش قیاسی و استقرایی در این مقاله مطالعه و از روش تحلیل داده‌های کیفی و کمّی بیشتر استفاده شده است. هدف مقاله تحلیل و ارزیابی چگونگی تأثیر برنامه‌ریزی فضایی بر تضمین برابری فرصت از طریق اقدامات معین و مثبت در قالب برنامه‌ریزی فضایی است.